Πεπίνος

Όνομα Φράγκων βασιλιάδων. 1. Π. ο Βραχύς (751-768). Βασιλιάς των Φράγκων, γενάρχης της δυναστείας των Καρολιγγιδών. Γιος του Καρόλου Μαρτέλου και διάδοχός του. Εκθρόνισε, με τη συγκατάθεση του πάπα, τον άμαχο Χιλδέριχο Γ΄ και στέφθηκε και χρίστηκε βασιλιάς των Φράγκων (752). Αφού αναγνωρίστηκε και χρίστηκε πάλι στο Παρίσι από τον πάπα Στέφανο Γ΄, έκαμε δυο νικηφόρες εκστρατείες στην Ιταλία εναντίον των Λογγοβάρδων (754-755 εναντίον του βασιλιά Αστόλφου και το 756 εναντίον του βασιλιά Δεζιδέριου). Τα εδάφη που τους απέσπασε (Εξαρχάτο, Πεντάπολη, ρωμαϊκό δουκάτο, που ανήκαν στη βυζαντινή αυτοκρατορία) τα χάρισε στην Εκκλησία της Ρώμης, της οποίας αποτέλεσαν την κοσμική εξουσία, που μέχρι τότε περιοριζόταν στο Σούτρι και μερικά άλλα κάστρα. Πολέμησε επίσης νικηφόρα τους Άραβες και τους Σάξονες. Πεθαίνοντας, μοίρασε το βασίλειό του στους γιους του Καρλομάννο και Κάρολο, τον κατόπιν Καρολομάγνο. 2. Π.Α΄. Βασιλιάς της Ακουιτανίας. Γιος του Λουδοβίκου του Ευσεβή και της πρώτης συζύγου του Ερμανγάρδης, εξελέγη βασιλιάς σε ηλικία 14 χρόνων. Σε σύντομο χρονικό διάστημα κατόρθωσε να καταστείλει στάση που ξέσπασε στο βασίλειό του, και το 830 στασίασε μαζί με τον αδελφό του εναντίον του πατέρα του· αφού κατέλαβε το Παρίσι, τον έπιασε αιχμάλωτο στο Λαν. Αργότερα ο Λουδοβίκος αφέθηκε ελεύθερος και ανέβηκε και πάλι στο θρόνο του. Κατόπιν, εξαιτίας της πρόθεσης του Λουδοβίκου να διορίσει βασιλιά της Ακουιτανίας τον Κάρολο τον Φαλακρό, ο Π. έκαμε νέα εκστρατεία εναντίον του, τον καθαίρεσε και τον φυλάκισε. Πολύ γρήγορα όμως τον απελευθέρωσε και πάλι και συμμάχησε μαζί του εναντίον των αδελφών του. 3. Π. B΄. Βασιλιάς της Ακουιτανίας. Αναγνωρίστηκε βασιλιάς των Ακουιτανών μετά το θάνατο του πατέρα του και παρά τις προσπάθειες του Λουδοβίκου του Ευσεβή να παραχωρήσει την Ακουιτανία στον Κάρολο το Φαλακρό. Εναντίον των δύο αυτών ο Π. κήρυξε τον πόλεμο, τον οποίο συνέχισε για να ανατρέψει τους όρους της περίφημης συνθήκης του Βερντέν, βάσει της οποίας η Ακουιτανία παραχωρούταν στον Κάρολο τον Φαλακρό. Τελικά αναγνωρίστηκε βασιλιάς του νοτίου τμήματος της Ακουιτανίας. Αργότερα ο Κάρολος κήρυξε τον πόλεμο εναντίον του Π., τον οποίο νίκησε πολλές φορές και το 852 κατόρθωσε να τον αιχμαλωτίσει. Ο τελευταίος φυλακίστηκε σε μοναστήρι, απ’ όπου όμως δραπέτευσε, οργάνωσε στρατό και επιτέθηκε εναντίον του Καρόλου. Νικήθηκε όμως και πάλι, πιάστηκε αιχμάλωτος και κλείστηκε στο φρούριο Σανλί, όπου και πέθανε.